22 FEBRUARI: CARNAVAL BIJ ORO EN IN VERZORGINGSHUIS DE REGT Woensdag 22 februari gingen de muzikanten van buurtorkest De Ekkermuzikanten er twee keer op uit om carnavalsfeesten op te luisteren. ’s Middags luisterde het orkest de carnavalsmiddag op van voornamelijk jongeren met een verstandelijke beperking bij ORO in de Nieuwe Werf aan  het Wethouder Heinsbergenplein.  Het was er gezellig druk en het was leuk om er muziek te maken. Ook prins Luuk XLV met zijn prinses waren van de partij. ’s Avonds was er het traditionele optreden in woonzorgcentrum De Regt. Het was er erg druk in de mooi versierde zaal. Veel bewoners en vrijwilligers waren er, prins Luuk XLV en zijn gevolg, het boerenpaar, de Club van Honderd die het jaarlijks mogelijk maakt om deze avond te houden, prins Theo en prinses Mien van De Regt en niet te vergeten Twan Smits die het programma presenteerde, op zijn geheel eigen wijze. Verschillende amusementsgroepen traden op, WaNaw, BH Titus en z’n Himmels gevolg, vrijwilligers van de Teugelders, KUUB, de dansmariekes. En ook de Ekkermuzikanten kregen volop de gelegenheid om tussen de bedrijven door een flink deel van hun repertoire te spelen. Het viel in de smaak, zo kon uit de reacties van de aanwezigen afgeleid worden. Twan Smits had zich goed voorbereid. Zo vertelde hij aan de aanwezigen dat hij een bezoek aan de repetitie van de Ekkermuzikanten gebracht had. Daar was hem opgevallen dat in de voorbereiding op het optreden in De Regt ook stukken van Mozart ingestudeerd werden, maar ook dat Elizabeth Diender voor haar man, dirigent Piet, graag het nummer “I Do It For You” wou spelen. Tegen het einde van de avond, zo rond half elf, was Twan Smits verdwenen, in zijn plaats dankte een Amsterdammer op zijn Amsterdams iedereen, op de eerste plaats het publiek. Het was van begin tot eind een prachtige carnavalsavond geweest die door de Ekkermuzikanten afgesloten werd met een potpourri van Amsterdamse liedjes. (♫) Bert

7 MEI: OPTREDEN KUNSTMARKT 150 JAAR OUD RAADHUIS BEEK EN DONK Anderhalve eeuw geleden liet de gemeente Beek en Donk aan het Heuvelplein in Beek een nieuw raadhuis bouwen. Het is nu al lang niet meer in gebruik als raadhuis, na een grote opknapbeurt werd het een tentoonstellingsruimte waar vele exposities zijn gehouden. Maar toch: Anderhalve eeuw oud, een goede reden voor een feestje. Tientallen kunstenaars lieten op 7 mei op het Heuvelplein zien waar hun creativiteit toe geleid had.  En Beek en Donk zou Beek en Donk niet zijn zonder muziek. Op een grote oplegger werd opgetreden door vier orkesten. De Coöperatieve Stoomafblaaskapel was als eerste aan de beurt, gevolgd door de Biksbent en Vrouwenband Permanent. De Ekkermuzikanten mochten het laatste optreden van deze feestdag verzorgen.  Ze speelden een heel gevarieerd programma, dat begon met de rond 1900 door Louis Oertel geschreven militaire mars Graf Waldersee en de luisteraars vervolgens langs allerlei omwegen via Zuid-Amerika met de tango El Choclo langs South of the Border naar Guter Freunde in Duitsland bracht en tenslotte via het Brabant van Guus Meeuwis uit kwam bij Laat Maar Gaan van Benny Neyman. Waarmee een einde kwam aan ’n leuke middag met redelijk wat publiek, alleen wat jammer dat het later op de middag toch wel weer erg kil werd, zoals al zo vaak dit voorjaar. (♫) Bert

22 MEI: OPTREDEN “DE PASTORIE” AARLE-RIXTEL Maandagavond 22 mei kwamen om zeven uur de leden van het muziekgezelschap de Ekkermuzikanten samen in de tuin van De Pastorie in Aarle-Rixtel, een woongemeenschap voor mensen met een zorgindicatie. Het was een prachtige warme lenteavond en er was een gezellig publiek, dat zichtbaar genoot van het gevarieerde repertoir, waaronder ook nummers uit de tijd dat de meeste luisteraars nog jong waren,  zoals de Billy Vaughn-medley. Er werd zelfs gedanst. Ook de vele vuggelkes in en rond de tuin genoten volop en probeerden met hun gezang het orkest te overstemmen. Het was ’n leuke avond, de verzorgenden van De Pastorie hadden ook voor de muzikanten goed gezorgd en na afloop was er voor iedere muzikant een leuk presentje. En wat ook heel mooi is: de Ekkermuzikanten werden meteen uitgenodigd om volgend jaar weer muziek te komen maken. (♫) Bert

9 JULI : OPTREDEN MUZIEKTUINPODIUM Zondag 9 juli, een prachtige zomerdag. Warm, volop zon en een zacht zomerbriesje. Veel mensen uit Beek en Donk en omgeving hadden de muziektuin opgezocht om daar te genieten van de muziek. Drie orkesten en een groot koor zouden zich daar presenteren. Een van de orkesten was buurtorkest de Ekkermuzikanten, het mocht het eerste optreden van deze middag verzorgen. Het is altijd ’n beetje spannend om in deze omgeving op te treden, maar het orkest had zich goed voorbereid en nadat het publiek toegezongen was om maar te leven zoals de wind je jasje waait, was de ergste spanning weg en vertrok het orkest voor een muzikale reis door Brabant naar Spaanse kastelen en verder naar de Hongaarse poesta om vervolgens met de tango El Choclo in Argentinië uit te komen. Verder ging het, naar Mexico voor een taxiritje door Tijuana om vervolgens met een van de mooiste polka’s, de Jehlica Polka in Tsjechië te belanden en tot slot als Gute Freunde in marstempo de bar bij het paviljoen op te zoeken waar de dorst gelest werd, want wat was het warm en dorstig weer. Het publiek kon het optreden van de Ekkermuzikanten wel waarderen. Er was veel applaus en ook de reacties na afloop van de muzikale reis om de wereld waren goed. Al met al een mooie opening van de middag. Na de Ekkermuzikanten kwam een groot Shantykoor aan de beurt, gevolgd door de muzikale collega’s van de Biks Bent. De middag werd afgesloten met Franse chansons. En zo was de organisatie van Muziektuinpodium er opnieuw in geslaagd om een heel gevarieerde en leuke middag te organiseren.

(♫) Bert

10 JULI : SORRYCONCERT WETHOUDER NOTENPLEIN Maandag 10 juli was alweer het volgende optreden gepland. Het Sorryconcert voor de bewoners van het Wethouder Notenplein, die het hele jaar door geduldig hebben moeten luisteren naar valse noten, iedere keer dezelfde riedeltjes en natuurlijk ook veel stukjes goede muziek. Geproduceerd in het repetitielokaal vlak achter hun plein. Het is een goede traditie geworden dat de Ekkermuzikanten op het eind van het muzikale jaar aan de bewoners van het plein laten horen dat er uit al die lang niet altijd oorstrelende klanken toch iets moois kan groeien. En hen te danken voor hun geduld. Deze maandag was het dus weer zo ver. Om 19.30 uur werd gestart. De weergoden dreigden voor het optreden nog roet in het eten te strooien, maar gelukkig bleef het bij wat gedruppel en werd het een prachtige zachte zomeravond. Het repertoire was voor een groot deel hetzelfde als dat, wat op zondag op het Muziektuinpodium werd gespeeld, aangevuld met enkele verzoeknummers. Er werd rustig en ontspannen gespeeld en er was heel wat publiek op het optreden af gekomen. Vooral van het plein natuurlijk, maar ook van elders. Ook waren er verscheidene collega´s van andere muziekgezelschappen aanwezig. Afgaand op het applaus en de reacties kon men het optreden van de Ekkermuzikanten wel waarderen.  Niet onvermeld mag blijven dat Hans van der Poel en zijn assistenten weer uitstekend gezorgd hadden voor de persoonlijke verzorging van de muzikanten, onder het motto: Geen Klank Zonder Drank (of andersom). Na het optreden werd nog lang nagebuurt op het altijd weer gezellige en gastvrije plein. (♫) Bert

15 JULI 2017: AFSLUITING MUZIEKSEIZOEN 2016-2017 Bijna alle muzikanten van buurtorkest de Ekkermuzikanten waren zaterdag 15 juli met hun partners samen gekomen bij de familie Sanders aan de Korenbloemstraat. Met een gum puntenslijper en plekdeuske, zoals het organisatiecomité gevraagd had. Was er vorig jaar totaal onverwacht een touringcar voor het vervoer naar de feestaccommodatie, dit jaar geen verrassing maar een fietstocht die twee bruggen en een col van de 4e categorie verder eindigde bij Theehuis bij de Boompjes op de Bakelseweg in Aarle-Rixtel. Daar stond de thee al klaar, en voor de liefhebbers ook de koffie. En ‘n heerlijk stuk taart, want het organisatiecomité had kosten nog moeite gespaard om het iedereen naar de zin te maken. Het had ook het weer goed geregeld. Zacht en droog. Hierna begon het serieuze werk. Het gezelschap werd ingedeeld in twee groepen, de mollen en de kruisen.  En vervolgens gingen de mollen naar de jeu de boules baan. Een ander soort mollen was hen kennelijk al voorgegaan want de baan was niet helemaal vlak. Maar de strijd was er niet minder om, en na heel wat gegooi kwam er een winnaar uit. Wie dat was weet de schrijver niet, maar dat is niet erg, Pierre de Coubertin, uitvinder van de moderne Olympische spelen heeft ooit gezegd dat meedoen belangrijker is als winnen. En er werd dan ook enthousiast door alle mollen mee gedaan.  Omdat er nogal veel mollen waren kreeg een deel van hen eerst een rondleiding over het landgoed. Het was schijnbaar nogal spannend, afgaand op de verhalen had het meer weg van ’n ontdekkingsreis door ’n oerwoud. Maar of dat ook echt zo was weet ik niet omdat de andere mollen geen rondleiding gehad hebben. De kruisen kregen eerst een cursus mosterd maken. Aan het eind ervan mocht iedereen proberen om zelf een potje mosterd te fabriceren. Een heel leuk onderdeel van deze dag, ’n half uur met ’n vijzel een theelepeltje mosterdzaadjes te lijf gaan. Uiteindelijk hadden de meesten iets gefabriceerd wat op mosterd leek en er ook naar rook. Met specerijen en honing kon de smaak dan ook nog eens aangepast worden. Het resultaat mocht mee naar huis genomen worden. Toen dit onderdeel er op zat was het tijd voor de mollen en kruisen om het vochtgehalte op peil te brengen en vervolgens van werkplek te veranderen. De kruissen naar de jeu-de boulesbaan en de mollen naar de mostertmakerij. Na alle inspanningen werd het hoog tijd om de inwendige mens te versterken. Ook op dit onderdeel was alles buitengewoon goed verzorgd, er was voor ieder wat wils en iedereen kon opscheppen wat hij of zij wilde en zo vaak als hij of zij dat wilde. Een oude bekende, Twan Smits, zorgde voor het goede verloop en had, zo bleek achteraf, ook nog tussen de bedrijven door bij gehouden hoe vaak er opgeschept werd. Hij had zodoende kunnen constateren dat de meest hongerige muzikant maar liefst acht keer zijn bordje min of meer volgeladen. Ook dat mag gezien worden als een compliment voor de organisatie. Hierna begon een nieuw hoogtepunt van deze toch al zo mooie dag. ’n Spelletje Foute Kien. Met als kienmaster Twan Smits. Iedereen kreeg een potlood, en toen bleek ook waar de puntenslijper voor nodig was. De potloden moesten gebruikt worden om de kienbriefjes in te vullen, maar ze hadden nog geen punt. Tussen haakjes: De dirigent merkte op dat dit potlood ook gebruikt kan worden om zijn aanwijzingen bij de muziekstukken te noteren. Acht rondes waren er, met in elke ronde vijf prijzen, en wat voor. Onbegrijpelijk dat de organisatie met een toch beperkt budget zoveel en zo’n mooie prijzen heeft kunnen aanschaffen. Veel indruk maakte het gebreide eikelpetje, een vooral bij mannen zeer populair attribuut. Ook de aaipet met de  meelbox, die goed vol zat, zoals de Kienmaster liet zien, kwam heel goed terecht. Het kienen was een serieuze aangelegendigheid en onregelmatigheden werden onverbiddelijk afgestraft. Valse kieners moesten een liedje zingen, meestal over de Aauwen Torre. Op het laatst gebeurde er nog een klein wonder. Een van de valse kieners gaf de voorkeur aan het zingen van een religieus lied. En zie daar: ongetwijfeld op voorspraak van de Moeder Maagd Maria viel uitgerekend aan hem in de laatste ronde de hoofdprijs ten deel, een complete Lopende Rijsttafel, compleet met hardgekookte eieren en suiker, alles fraai verpakt in een knapzak. De prijs had niet beter kunnen vallen, de winnaar is namelijk een grote liefhebber van stijve rijst en hardgekookte eieren. (En aauwe kloare, maar daar had de Moeder Maagd eventjes geen erg in gehad.) Hiermee kwam een eind aan ’n hele mooie feestdag Er was veel lof voor de wijze waarop Twan Smits de zaken aan elkaar gepraat heeft. Voor de gastvrije uitbaters van het Theehuis. Maar vooral ook voor Peggy Smits, Liesbeth Diender en Piet Sanders. ’t Waar hartstikke skon. Het was voor hen (voorlopig?) de laatste keer. Volgend jaar gaat een ander team de feestdag organiseren.

(♫) Bert

8 OKTOBER 2017: OPTREDEN RIJTVEN DEURNE Zondagmiddag 8 oktober hadden de Ekkermuzikanten een optreden in de Rijtven, een woonzorgvoorziening voor mensen met een verstandelijke beperking, gelegen in een prachtige omgeving aan de rand van Deurne. Eerst zag het er naar uit dat het publiek zou bestaan uit maar twee personen, ze waren wel heel enthousiast maar de muzikanten hadden toch een iets groter publiek verwacht. Maar om twee uur zat de Honingpot, de zaal waar het optreden plaats zou vinden, goed vol met bewoners, gasten en begeleiders. Door verschillende oorzaken was de bezetting wat minder als anders, maar dat werd al snel opgelost. Dirigent Piet Diender speelde mee met de tuba’s, en het dirigeren werd vakkundig overgenomen door twee dirigenten van het Rijtven. Die wisten hun enthousiasme ook over te brengen naar het orkest, en zo werd het een heel leuke middag en werden er veel nummers gespeeld. De dirigenten hadden ook een duidelijke voorkeur voor de muziek, Oostenrijks, maar in goed overleg tussen hen en Bert Klessens werden toch maar de nummers gespeeld uit het uitgebreide en zeer gevarieerde repertoire van de Ekkermuzikanten. Het publiek was tevreden en de Ekkermuzikanten, die er zelf ook van genoten hebben, mogen van de organisatie vaker komen spelen op het Rijtven. En nu op naar het volgende optreden, op 5 november in Zaal van de Burgt, tijdens het eigen Ekkerfestival.

(♫) Bert

(♫) Bert

(♫) Bert

ZONDAG 5 NOVEMBER: 27E EDITIE VAN HET EKKERFESTIVAL Zondag 5 november werd door de Ekkermuzikanten voor de 27e keer het Ekkerfestival gehouden. Voorafgaand aan het festival werden door Jan Jansen foto’s gemaakt van het gezelschap, voor een nieuwe flyer. Daarna was er koffie met broodjes, en toen was het alweer tijd voor de muziek. Om een uur ’s middags kon speaker Arjen Staal het eerste orkest aankondigen, de Grottendorfer Blaaskapel uit Mariahout, onder leiding Piet Diender. Het opende het festival met een pittig marsje, King Size, en speelde vervolgens keurig een aantal nummers uit hun repertoire en bracht er bij het publiek zo al goed de stemming in. Piet Diender mocht na het optreden van de Mariahoutse blaaskapel blijven staan want ook het volgende orkest, de organiserende Ekkermuzikanten, staat onder zijn leiding. Het orkest speelde een zeer gevarieerde selectie uit haar repertoire, variërend van Russische en Hongaarse muziek tot een tango, en voor de eerste keer ook de mooie maar helaas een beetje in de vergetelheid geraakte mars In Rechte Baan van componist Johan Wichers. Het publiek in de inmiddels goed gevulde zaal had veel waardering voor het optreden. En dat was ook het geval bij het optreden van Muziekgezelschap De Parkblaozers uit Nuenen, dat onder leiding van hun dirigent Henk Westerterp een aantal heel mooie en goed gespeelde nummers uit haar uitgebreide repertoire ten gehore bracht. De middag werd afgesloten met een optreden van Krajovjanka, een blaaskapel met muzikanten uit Brabant en Limburg, met als thuisbasis het Limburgse Grashoek. Zonder de andere orkesten te kort te willen doen: wat waren ze goed. Prachtig wat deze mensen uit hun instrument toveren. Onder die muzikanten was ook Els Diender, die de muziek aan de Molenweg in Beek, bij Piet en Liesbeth Diender thuis, met de paplepel ingegoten kreeg. Wat deed ze het goed, samen met die ander klarinettiste. Vooral het nummer Spev Skrivana, Gezang van de Leeuwerik, was een genot om naar te luisteren. Het zangvogeltje is al veertig jaar geleden verdwenen uit d’n Torenekker, thuisbasis van de Ekkermuzikanten, maar met Els en haar klarinetje was het beestje toch weer eventjes terug in Beek, en wat klonk het mooi. De Ekkermuzikanten waren maar wat trots, want Els mag dan wel in Limburg wonen, het is er toch ook ’n bietje een van ons. Er waren nog meer goede muzikanten bij, de trompetter met zijn dubbele tongslag maakte ook veel indruk, en zo waren er nog meer. Anderhalf uur lang speelde het orkest polka’s, marsen en walsen uit Bohemen en Moravië en het verveelde nog geen seconde, tot het laatst bleef het publiek zitten. Met de Sud-Bohemische polka kwam tegen halfzes een eind aan het optreden van Krajovjanka en aan het 27e Ekkerfestival. Na het opruimen werd nagepraat door de Ekkermuzikanten onder het genot van broodjes en soep. Unaniem waren de muzikanten in hun oordeel, dat het weer een prachtige middag geweest was. Met veel publiek dat aan de reacties te horen ook volop genoten heeft. Volgende editie: in 2018, op de eerste zondag van november.

(♫) Bert